روغن پالم چیست و چرا برای آب و هوا خطرناک است؟

بخشی از آنچه که روغن پالم را بسیار خطرناک می کند، وجود آن در همه جا است: به گفته صندوق جهانی حیات وحش، این روغن در بیش از نیمی از محصولات بسته بندی شده آمریکایی ها از جمله بستنی، رژ لب، صابون ها و مواد شوینده وجود دارد. طبق مقاله ای که در CABI Agriculture and Bioscience منتشر شده است، 40 درصد روغن های گیاهی معامله شده را تشکیل می دهد و این صنعت 81 میلیون تن در سال تولید می کند – تقریباً به اندازه دو محصول بزرگ بعدی روغن نباتی، سویا و کلزا.

روغن پالم در مناطق درست در اطراف استوا به بهترین وجه رشد می کند، بنابراین تولیدکنندگان روغن نخل، جنگل های بارانی را خرد می کنند و با سوزاندن آن، پوشش گیاهی قطع شده را پاک می کنند و آن را به هدف اصلی سازمان های حفاظت از محیط زیست مانند Rainforest Rescue و World Wildlife Fund تبدیل می کنند.

واقعاً این کار به  بریدن و سوزاندن خلاصه می شود: درختان را می سوزانند، درختان را قطع می کنند، و سپس زمین‌هایی را که درختان بالای آن قرار گرفته‌اند می‌سوزانند، که باعث می‌شود انتشار دی‌اکسید کربن مضاعف شود، زیرا درخت‌ها و ریشه ها کربن دارند. تیکو گفت: ریشه های گیاهان در زمین‌های باتلاقی و مرطوب به غرق‌های کربن فوق‌العاده معروف هستند.

سوزاندن جنگل ها همچنین باعث آزاد شدن گازهای گلخانه ای می شود و همچنین کود مورد استفاده در این مزارع ایجاد شده را نیز خراب می کند.

مزارع روغن نخل نیز بر تنوع زیستی تأثیر می گذارد. به گفته WWF، جنگل های بارانی که برای تولید روغن نخل پاک می شود، زیستگاه گونه های در معرض خطر از جمله کرگدن، فیل و ببر است. به گفته بنیاد بین المللی اورانگوتان، پاکسازی زمین در بورنئو و سوماترا برای کشاورزی روغن نخل بزرگترین تهدید برای اورانگوتان ها است.

موضوعی که در مورد جنگل زدایی وجود دارد این است که هیچ کس نمی خواهد شما بدانید که آنها این کار را انجام می دهند. تیکو به CNBC گفت: مردم واقعا سعی می کنند آن را پنهان کنند. این امر ردیابی گازهای گلخانه ای مرتبط با تولید روغن نخل را دشوار می کند.

تجزیه و تحلیل شورای بین المللی حمل و نقل پاک در سال 2018 تخمین زد که تغییرات کاربری زمین در اندونزی و مالزی تقریباً 500 میلیون تن معادل دی اکسید کربن در هر سال منتشر می کند. به گفته ICCT، در آن زمان، این 1.4 درصد از انتشار معادل خالص CO2 جهانی بود که تقریباً به اندازه بخش هوانوردی و بیشتر از انتشار ایالت کالیفرنیا بود.

با این وجود، این صنعت همچنان به رشد خود ادامه می دهد. بر اساس گزارشی که در ماه مه توسط شرکت تحقیقات بازار جهانی Grand View Research منتشر شد، انتظار می‌رود ارزش بازار جهانی روغن پالم در سال 2021 به 63.7 میلیارد دلار برسد و انتظار می‌رود در سال 2030 به 98.9 میلیارد دلار برسد.

تیکو گفت که به این دلیل است که روغن پالم نسبتاً ارزان است و “در کاری که انجام می دهد بسیار خوب است”. روغن پالم در بیشتر آب نبات هایی که روکش شکلاتی دارند استفاده می شود و این واقعاً چیزی است که باعث می شود شکلات در دهان شما ذوب شود نه در دست شما، زیرا مشخصات ذوبی دارد که در دمای بدن ذوب می شود و نه در دمای بدن یا دمای اتاق.”

استفاده از مخمر برای حل مشکل

هنگامی که تیم C16 در سال 2017 شروع به کار کرد، ایده استفاده از بیوتکنولوژی برای تولید محصولات مصرفی نسبتاً جدید بود، اما Impossible Foods به تازگی همبرگر خود را منتشر کرده بود که از تخمیر مخمر برای تولید هِمبرگر استفاده می‌کند، پروتئینی که طعم گوشت را به محصول می‌دهد.

هلر روز سه شنبه در مصاحبه ای در مقر شرکت C16 Biosciences در منهتن به CNBC گفت: «مردم واقعاً به سختی و طولانی در مورد اینکه مصرف و استفاده از محصولاتی که با بیوتکنولوژی توسعه داده شده اند به چه معناست فکر می کنند.

 مایکل رابرتز، از کمیته سرمایه‌گذاری شرکت سرمایه‌گذاری آب و هوای گیتس، می‌گوید: «مصرف‌کنندگان به طور فزاینده‌ای از مشکل آب‌وهوایی آگاه می‌شوند، که شامل جنگل‌زدایی در تولید روغن نخل می‌شود، و به دنبال راه‌هایی هستند که بتوانند با قدرت خرید خود کمک کنند».

C16 Biosciences برای ساخت جایگزین روغن نخل خود از یک میکروب مخمر نوع وحشی استفاده می کند که با نوعی فرآیند تخمیر معادل عملکردی روغن پالم می کند. هلر گفت: تخمیر – چیزی که برای تولید شراب، آبجو و پنیر برای سال‌ها استفاده می‌شود – یک فرآیند واقعاً بسیار قوی و مقیاس‌پذیر است.

این شرکت توانست تا حدی به سرعت حرکت کند زیرا میکروب ها تحقیق و توسعه را سرعت می بخشند.

از نظر شیمیایی، روغن پالمی که C16 Biosciences تولید می‌کند با روغن پالمی که در مزارع کشاورزی صنعتی کشت می‌شود، یکسان نیست. هلر به CNBC گفت: با این حال، “این روغن حاوی همان اسیدهای چرب است، که اثر انگشت مولکولی چربی ها و روغن ها هستند، که روغن پالم دارد.” “و این یک ویژگی واقعا مهم است که به روغن ما اجازه می دهد در همان نوع محصولات نهایی در غذا، زیبایی و فضای مراقبت شخصی مانند روغن پالم عمل کند.”

در حالی که C16 Biosciences در سال 2023 با محصولات زیبایی راه اندازی می شود، هنوز برای گنجاندن در محصولات غذایی برای تأیید از سازمان غذا و داروی ایالات متحده درخواست نشده است.

در حال حاضر، C16، با 35 کارمند و 24 میلیون دلار سرمایه خطرپذیر، تمرکز لیزری بر روی افزایش جایگزین روغن پالم خود و به طور همزمان کاهش قیمت دارد.

هلر به CNBC گفت: «اما چیزی که ما در حال ساختن آن هستیم یک فناوری پلت فرمی است که می تواند انواع مختلف روغن های میکروبی را تولید کند. بنابراین قطعاً این امکان وجود دارد که بتوانیم انواع دیگری از روغن های گیاهی را در آینده جایگزین کنیم.

هلر گفت: «ما می‌توانیم آزمایشی را طراحی کنیم و آن را شروع کنیم و در مورد اینکه آیا این به ما در تولید روغن بهتر و بیشتر در حدود هفت روز کمک کرد یا خیر، بیاموزیم. “از پایان به آخر حدود یک هفته طول می کشد.” در مقایسه، آزمایش یک دانه جدید در مزرعه روغن نخل بیش از هفت سال طول می کشد.